پرتابگر غول پيكر ناسا (Space Launch System) براي حمل فضانورد به مريخ و ديگر نقاط فضاي دوردست در حال ساخت است. برآورد ناسا از هزينه هر پرتاب در سال كه بعد از سال 2023 محقق خواهد شد 500 ميليون دلار است؛ البته به گفته مقامات رسمي ناسا اين عدد مي تواند تغيير كند.به گفته معاون مدير پروژه سامانه پرتاب فضايي،از مركز پرواز فضايي مارشال ناسا، تخمين صورت گرفته عددي در حدود 500 ميليون دلار به طور متوسط در هر پرتاب است . وي ادامه داد :دوباره تأكيد مي كنم، به دليل اينكه ما هنوز در حال آماده سازي قراردادها و در فاز توسعه پروژه هستيم اين رقم عددي است كه در اين فاز استفاده مي كنيم.
ناسا درست دو ماه بعد از آخرين پرواز شاتل فضايي خود - كه در جولاي 2011 پس از 30 سال سرويس دهي بازنشسته شد - از برنامه سامانه پرتاب فضايي خود پرده برداري كرد .البته، كپسول فضايي اریون و حاملي كه آن را به فضا پرتاب مي كند، جايگزيني براي شاتل ها نخواهد بود. وظيفة تاكسي فضايي كه امكان حمل و نقل فضانورد به مدار های پايين زمين را فراهم مي كند، بر عهده فضاپيماهاي ساخته شده توسط شركت هاي خصوصي امريكا تا سال 2017 خواهد بود.
در سال 2010 رئيس جمهوري امريكا، ناسا را به اجراي برنامه فرستادن فضانورد به سياركي نزديك زمين تا سال 2025 و پس از آن به مريخ در اواسط سال 2030 ملزم كرد. به اين ترتيب، ناسا در حال تلاش براي دستيابي به اين هدف به وسيله سامانه فضايي اس ال اس اريون يا به عبارت ديگر سامانه حمل و نقل فضاي دوردست خود است. اولين پرواز آزمايشي اس ال اس قرار است در سال 2017 انجام شود و ناسا اميدوار است كه اين حامل بتواند تا سال 2021 فضانوردان را به فضا برساند.اگر اس ال اس بتواند هدف 500 ميليون دلار هزينه به ازاي هر پرتاب را محقق كند، در نهايت ارزان تر از پرتاب شاتل فضايي خواهد بود . هزينه برنامه شاتل هاي فضايي در طول عمر خدمتي خود برابر با 209 ميليارد دلار ( براساس ارزش دلار در سال 2010 ) برآورد شده است .
با توجه به اينكه اين هزينه مربوط به 135 پرتاب است، مي توان گفت هزينه متوسط هر پرتاب 1 ميليارد دلار بوده است.طرح ابتدايي اس ال اس مي تواند يك محمولة 70 تني را به فضا پرتاب كند. در نسخه هاي بعدي اين طرح، ناسا به دنبال طراحي پيكربندي هايي با توانايي حمل 105 و 130 تن بار است.
دستيار مدير ناسا در اكتشاف و عمليات انساني می گوید: مي توانيم يك پيكربندي را با هزينه اي نه چندان زياد به پيكربندي ديگري تغییر دهیم.وي مي افزايد پر واضح است زماني كه درباره مأموريت مريخ صحبت مي كنيم بايد توانايي حمل 130 تن بار را داشته باشيم . البته براي مأموريت هاي ديگر مانند مأموريت هاي علمي و ... مي توانيم به راحتي با قابليت حمل 105 تن، اين مأموريت ها را رهبري كنيم.
ناسا در نهايت قصد دارد كه سامانه پرتاب فضايي اس ال اس اريون را براي 3 پرتاب در سال آماده كند. اين تعداد پرتاب بايد به اندازه اي باشد كه به پرتاب هاي فضايي با سرنشين به فضاي دوردست، سرويس دهي كند و علاوه بر آن هزينه اين پرتابها را پايين نگه دارد.
نویسنده و مترجم:پژمان خالقي زاده
عکسها:Wikipedia
PC Flight Simulation Geek Since 1998
