Ramin
  • Ramin
  • 53.78% (معمولی)
  • بال ایرانسیم شروع کننده موضوع
11 سال پیش
گوجه فرنگی، قارچ، تخم مرغ و کمی پنیر؛ در جنوب غربی کانکتیکات ترکیب این مواد در همه رستوران ها یک اسم خاص دارد. املت شماره ۲۱ . غذایی که از یک قرن پیش بین مردم این منطقه به این نام مشهور شده. آن هم به بهانه نام هواپیمایی که ۱۰۰ سال پیش جلوی چشم همه از روی زمین بلند شد و بعد از گشت زدن در آسمان بارانی وسط تابستان دوباره به زمین نشست. هواپیمای شماره ۲۱ . پرنده ای که می گویند ۳ سال پیش از این که برادران رایت افتخار اولین پرواز را به نام خودشان ثبت کنند، در آسمان چرخ زده. اولین هواپیمایی که به دست گوستاو وایتهد مهندس آلمانی ساخته شد. مردم کانکتیکات از آن زمان تا امروز این آلمانی مهاجر را به عنوان مخترع هواپیما می شناسند. برخلاف باقی مردم دنیا که اختراع هواپیما برایشان مساوی است با نام برادران رایت.حالا بعد از نزدیک به ۱۰۶ سال مجله جینز معتبرترین مجله هوانوردی دنیا، ادعای مردم بریجپورت کانکتیکات را تایید کرده و مدعی شده که اولین انسان پرنده تاریخ کسی نیست جز گوستاو وایتهد آلمانی!

به گزارش هفته نامه «همشهری جوان» «در اولین ساعت های روز ۱۴ آگوست ۱۹۰۱ کندور-نام اولین هواپیمای گوستاو-در میان خیابان های نیمه تاریک شهر بریجپورت به راه افتاد و توانست ۱۵ مایل در آسمان به پرواز دربیاید... در ارتفاعی ۵۰ فوتی...» این قسمتی از نوشته پل جکسون سردبیر ارشد مجله جینز است.نوشته ای که به تازگی آب پاکی را روی دست خیلی ها ریخته. ادعایی که می گوید اولین هواپیما در سال ۱۹۰۴ میلادی به دست برادران رایت ساخته نشد، بلکه یک مهندس آلمانی آن را ۳ سال پیش به هوا فرستاده بود. این خبر یک باره مردم را به یکی از مهم ترین اختراع های دنیا مشکوک کرد. البته این آتش را اولین بار یک تاریخدان استرالیایی به جان مردم انداخت. پژوهشگری به نام جان براون که می خواست برای موزه اسمیت سونیان واشنگتن-موزه ای که این روزها هواپیمای ساخت برادران رایت در آن جا نگهداری می شود- یک برنامه مستند در مورد خودروهای پرنده بسازد.

براون خودش تا قبل از این که کار پژوهش درباره هواپیماهای اولیه را شروع کند، بی چون و چرا برادران رایت را سازنده اولین هواپیمای موتوردار دنیا می دانست و هر جا که نشستی داشت، در سخنرانی هایش از آن ها به عنوان اولین انسان های پرنده-به معنای واقعی اش- دفاع می کرد. اما استاد تاریخ هوانوردی در گیرودار تحقیقاتی که برای ساخت مستندش انجام داد، به قول خودش به کوهی از اطلاعات رسید که تا پیش از این جلوی چشم همه بود ولی کسی آن ها را نمی دید. «تا قبل از این اگر می گفتند برادران رایت، من تعظیم می کردم اما حالا به باور دیگری رسیده ام. با مدارکی که من دارم، حالا باید نام شخص دیگری را به عنوان اولین هوانورد دنیا به زبان بیاوریم. گوستاو وایتهد آلمانی! »شواهدی که براون به دست آورده بود آن قدر محکم و مستدل بود که حتی سردبیر معروف ترین مجله هوانوردی دنیا را هم تحت تاثیر خود قرار داد و کاری کرد که حتی آن ها هم بعد از سال ها به اشتباهشان اعتراف کنند و دور برادران رایت خط بکشند.

عکس را ۳۵۰۰ بار بزرگ کن

اولین سندی که براون استرالیایی به آن دست پیدا کرد، تکه ای از یک روزنامه قدیمی بود که در آن درباره پرواز وایتهد در سال ۱۸۹۷ میلادی مقاله ای نوشته شده بود؛ یعنی درست ۶ سال قبل از این که برادران رایت به فکر هوانوردی بیفتند. اما این همه داستان نیست. مدرکی که این روزها براون پیدا کرده و توانسته با آن مجله جینز را هم متقاعد کند، تصویری پانوراما از یک نمایشگاه هوانوردی در سال ۱۹۰۶ میلادی است. در گوشه ای از این تصویر پانوراما ۲-۳ تابلوی عکس قدیمی هست که توسط ویلیام هامر گرفته شده. تصاویری که گوستاو را با هواپیمای شماره ۲۱ نشان می دهد. وقتی براون تکه کوچک عکس پانورامای نمایشگاه را به وسیله تجهیزات امروزی ۳۵۰۰ بار بزرگ تر کرد، به مورد عجیبی رسید. در تصویر بزرگ شده عکس گمشده پرواز واقعی هواپیمای وایتهد در روز ۱۴ آگوست ۱۹۰۱ در فیر فیلد کانکتیکات را می شد دید. یک لیتوگراف که در همان زمان در مجله بریجپورت هرالد چاپ شده بود. البته این عکس از مدت ها پیش در موزه اسمیت سونیان بوده و کسی از آن خبر نداشته. چون دسترسی به آرشیو این موزه حتی برای پژوهشگران هم ممنوع است. تاریخدان استرالیایی هم با وجود این که در همان موزه کار می کرد، باز اجازه دسترسی به این آرشیو عکس را نداشت اما دست بر قضا در سفر تحقیقاتی اش به آلمان توانست به یک کپی چاپ شده از آن که در موزه «پیشگام هوانوردی گوستاو وایسکوف» در شهر زادگاه او، یعنی لوترز هاوزن آلمان قرار داشت، دست پیدا کند. البته همه اسناد و مدارک براون فقط این تصویر بزرگ شده نیست. «مدارکی که نشان می دهد وایتهد تا پیش از برادران رایت چند موتور هواپیما ساخت، استشهاد نامه های امضا شده شاهدان عینی که با چشم خودشان او را در آسمان ها دیدند و مطالب منتشر شده در روزنامه های آن دوران همه می گویند که وایتهد اولین انسانی بوده که سوار بر هواپیما شده. اما نمی دانم چرا موزه اسمیت سونیان هنوز دست از سر برادران رایت برنمی دارد!»

آن مرد با بال آمد

گوستاو زیاد ادعای پریدن از روی زمین پیش از برادران رایت را داشته است؛مثلاً اولین بار در سال ۱۸۹۹ مدعی شده که توانسته پرواز کند. البته او خودش هیچ وقت این موضوع را به زبان نیاورده ولی دوستش لوییس دارواریج در سال ۱۹۳۴ میلادی جلوی تعداد زیادی از مردم قسم خورده که او و گوستاو در ماه می سال ۱۸۹۹ میلادی با یک هواپیمای موتوردار توانستند حدود ۷ متر از روی زمین بلند شوند ولی از بد حادثه هواپیما خیلی زود به یک ساختمان سیمانی برخورد کرده و دارواریج چنان بلایی سرش آمده که تا مدت ها هوای پریدن از سر جفتشان افتاده. تازه پلیس هم به آن ها گیر داده بوده و از ترس این که باقی مردم هم به چنین جنونی مبتلا نشوند به آن ها اخطار داده که دیگر در پیتزبورگ از این کارها نکنند و حتی درباره اش هم با دیگران حرفی نزنند. البته آن ها فقط ۲-۳ سال از کار دست کشیدند و خیلی زود به سراغ ساخت موتوری رفتند که بتواند قدرت کافی برای جان دادن به هواپیمایشان داشته باشد. گوستاو و دوستش ۳ سال بعد که دوباره عشق پریدن به سرشان زد به بریجپورت رفتند تا بدون گیر دادن های ماموران پلیس بتوانند کارشان را انجام بدهند؛ زمانی که از برادران رایت و هواپیمای عجیب و غریبشان هیچ خبری نبود. ظاهراً آزمایش بعدی مبتکر آلمانی در سال ۱۹۰۱ میلادی انجام شده. این آزمایش که این روزها سر آن نوه و نتیجه های رایت و وایتهد به جان هم افتاده اند، در روز ۱۴آگوست ۱۹۰۱ انجام شده، با یک هواپیمای شماره ۲۱ به نام س. گویا در این روز خاص وایتهد توانسته حدود 2.4 کیلومتر در ارتفاع ۱۵ متری زمین باشد و بعد صحیح و سالم سر جایش برگردد. می گویند بریجپورت هرالد هفته نامه معروف محلی روز ۱۸آگوست از روی صحبت های شاهدان قضیه موضوع را فاش می کند و بعد از آن هم ۹ روزنامه آمریکایی دیگر مثل واشنگتن تایمز، نیویورک هرالد و... ۲-۳ روز بعد موضوع را کلی شاخ و برگ می دهند و از اختراع بزرگ مرد آلمانی حرف می زنند.

بماند که تا همین ماه پیش چقدر برای اثبات این قضیه سند و مدرک رو شده و این روزها چند نفر دارند در مورد پرونده ادعای تازه سازمان هواپیمایی جینز کار می کنند. حتی اگر فرض کنیم ادعای سال ۱۹۰۱ باطل بوده، نمی شود به این راحتی بی خیال باقی آزمایش های استاد آلمانی شد. آخر داستان پرواز موفقیت آمیز او در سال ۱۹۰۲ هم دوباره تکرار شده است. با این تفاوت که این بار گوستاو وایتهد مدعی انجام دو پرواز موفق در روز ۱۷ ژانویه بوده است. آن هم با یک هواپیمای شماره ۲۲ که به جای صفحات آلومینیومی در آن از چوب های بامبو استفاده شده بود؛ یعنی درست یک سال پیش از این که برادران رایت آستین بالا زده باشند.

هنوز نامه ای که گوستاو به مجله آمریکن اینونتر نوشته و با آب و تاب از پرواز موفقش حرف زده بود، در بایگانی موزه اسمیت سونیان نگهداری می شود. گوستاو وایتهد در سال ۱۹۰۳ باز ادعا کرد که یک پرواز موفقیت آمیز انجام داده است. البته این بار وسیله آقای مخترع یک هواپیمای بی موتور ۳ باله بود که با کمک یک طناب بزرگ و آدم هایی که آن را می کشیدند نیرو می گرفت.بعد از آزمایش موفق این گلایدر ساده، وایتهد روی آن یک موتور ۲۴ کیلوگرمی نصب می کند. موتوری که ۱۲ اسب بخار قدرت داشت و می توانست بادبادک بزرگ وایتهد را چند کیلومتری جلو ببرد.


دیوار حاشا بلند است

با این که معتبرترین مجله هوانوردی دنیا هم دیگر برادران رایت را مخترع اولین هواپیما نمی داند اما هنوز اسم ۲ برادر در تاریخ به عنوان اولین ها ثبت شده و گوستاو وایتهد همچنان در حاشیه قرار دارد برای این که هنوز موزه اسمیت سونیان این مهندس آلمانی را به رسمیت نشناخته؛ علتش هم معلوم است. به محض این که مسئولان موزه اسمیت سونیان که بزرگ ترین موزه هوانوردی دنیا هم به حساب می آید، گوستاو وایتهد را به عنوان اولین سازنده خودروی پرنده اعلام کند، آن وقت باید کرور کرور دلار به نوه و نتیجه های رایت ها بدهد. جریان از این قرار است که موزه اسمیت سونیان در سال ۱۹۱۴ اعلام کرد که ساموئل پیرپونت لنگلی که زمانی دبیری همین موزه را به عهده داشته است، اولین کسی بوده که یک خودروی پرنده موفق ساخته است. آن زمان خیلی ها می دانستند که موزه دارد دروغ بزرگی به مردم دنیا تحویل می دهد، برای این که لنگلی مدت ها پیش از آن تاریخ مرده بود اما رئیس آن زمان موزه، چارلز ولکات که دوست نزدیک او بود، تلاش کرد برای اعاده حیثیت دوست در گذشته اش، طراحی شکست خورده هواپیمای او را بازسازی کند و خلاصه داستان را طوری بازسازی کند که انگار لنگلی اولین پرنده آهنی را ساخته است. با این اقدام موزه اسمیت سونیان، ارویل رایت- تنها برادر بازمانده رایت ها- هواپیمای خودش را به جای این موزه به لندن فرستاد.

این هواپیما تا بعد از مرگش در سال ۱۹۴۸ در موزه علوم لندن، باقی ماند اما بعد وراث رایت آن را به موزه اسمیت سونیان دادند؛ فقط به این شرط که مسئولان اسمیت سونیان حرفشان را پس بگیرند و به جای لنگلی دو برادر رایت را به عنوان مخترع هواپیما معرفی کنند. البته قرارداد آن ها یک بند دیگر هم داشت؛ این که اگر موزه اسمیت سونیان هر کس دیگری را به عنوان اولین کسی که با هواپیما پرواز کرد یا یک خودروی پرنده را پیش از برادران رایت ساخت اعلام کند، آن وقت خانواده رایت می توانند بی درنگ هواپیما را از موزه خارج کنند و به ازای سال هایی که آن را در موزه گذاشته اند، طلب غرامت کنند.حالا خودتان قضاوت کنید. در چنین شرایطی چطور اسمیت سونیان یک شبه رایت ها را کنار بگذارد و وایتهد را به عنوان اولین مرد پرنده تاریخ اعلام کند؟!


هفته نامه «همشهری جوان»
موضوعات مشابه
کاربرانی که در حال مشاهده موضوع هستند