Ramin
  • Ramin
  • 53.78% (معمولی)
  • بال ایرانسیم شروع کننده موضوع
11 سال پیش

UserPostedImage



آخرین هواپیمای بدون سرنشین «هوش، نظارت و شناسایی» (ISR) متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده، موسوم به MQ-4C Triton اوج گرفت.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این هواپیمای 14.5 متری که با موتور توربوفن Rolls-Royce AE 3007 نیرودهی می‌شود، از پالمدال کالیفرنیا پرواز آزمایشی خود را انجام داد.

این فناوری تحت کنترل پرسنل Northrop Grumman و به عنوان بخشی از مجموعه آزمایش‌ها جهت گواهی‌دادن به آن برای عملیات ناوگان، عمل کرد.

این هواپیما که توسط نورتروپ گرامان طراح شده، 80 دقیقه را در فضای هوای محدود پرواز کرد و به ارتفاع شش هزار و 100 متری رسید.

فناوری ابداعی جزء کلیدی «گشت دریایی و نیروی شناسایی» آمریکا بوده و قرار است با هواپیمای دریایی چندماموریتی سرنشین دار P-8A Poseidon عمل کند.

هدف از این امر، ارائه و جمع‌آوری مستمر داده دریایی و ساحلی برای ناوگان ایالات متحده و قابلیت انتشار و تمرکز بر مناطق آسیایی و اقیانوس آرام، عنوان شده است.

این سامانه مبتنی بر Global Hawk UAV بوده و دارای فریم هوایی پیشرفته برای عملیات دریایی است.

تکنولوژی مزبور همچنین مجهز به حسگرهای چندگانه شامل رادار حسگر فعال چندکاربرده برای ردیابی و شناسایی کشتی‌ها و یک حسگر مادون قرمز الکترو-اوپتیکال است که فیلم چندحرکته و تصاویری از اهداف سطح را ارائه می‌دهد.

این هواپیما دارای یک سیستم «اقدامات پشتیبانی الکترونیکی» بوده که سیگنال‌های تهدیدات رادار را ردیابی و شناسایی می‌کند.

سیستم آزمایش‌شده یک گیرنده «سیستم شناسایی خودکار» (AIS) برای ردیابی، شناسایی، ژئومکانیابی و رهگیری وسایل نقلیه مجهز به ترانسپوندرهای AIS را نیز داراست.

سیستم‌های Triton UAV در سراسر دنیا پایگاه دارند، اگرچه پنج مکان تاکنون برای آن‌ها تعیین شده‌اند.

این سامانه‌ها ماموریت‌های 24 ساعته را در ارتفاعات بیش از 15 هزار متری و همچنین نظارت دریایی بر دو هزار مایل (سه هزار و 700 کیلومتر) اقیانوس را در هر زمانی، انجام خواهند داد.

اپراتورهای ساحل‌محور Triton داده‌ها را برای عملیات هوشمند، جنگ ضربتی، جنگ دوزیستی، دفاعی، جستجو و نجات منتشر خواهند کرد.

هنگام عملیات، MQ-4C مکمل سیستم P-8 سرنشین‌دار خواهد بود و قادر به انجام پروازهای طولانی‌مدت، انتقال اطلاعات در زمان واقعی به واحدهای هوایی و زمینی و همچنین استفاده از منابع کمتر در مقایسه با هواپیماهای نظارتی پشین است.

آزمایشات پرواز در پالمدال برای چندین ماه ادامه خواهند داشت، سپس این هواپیما به ایستگاه هوایی Patuxent River در مریلند برای آزمایش سیستم‌های ادغام‌شده، آزمایش عملیاتی مستقل و ارزیابی پیش از آغاز کاربرد آن در سال 2015، منتقل می‌شود.


UserPostedImage



UserPostedImage
+2
موضوعات مشابه
کاربرانی که در حال مشاهده موضوع هستند