سلام آقای باقری @};-
تسلیت مجدد من رو پذیرا باشید .
من از دانشجوهای دانشکده خلبانی معراج بودم و با برادر گرامی شما در بیس پروازی قزوین دوست و هم دوره .
خدا رحمتشون کنه . همنطوری که قبلا هم گفتم از خصوصیات خوب ایشون هرچی بگم کم گفتم ( به خدا بدون اغراق میگم این حرف من تنها نیست )
به هر حال برای ما افسوس که ایشون و جناب فخر از بین ما پر کشیدن و ما رو تنها گذاشتن
دوست عزیز من پیگیر این جریان هستم و در صورت مشخص شدن چیزهای خاص به شما اطلاع میدم
دوست دارم اینجا از چند تا مورد آگاه بشید .
واقعیت اینه که تمام مدارس خلبانی در ایران کاملا دست و پا شکسته به فعالتشون ادامه میدن که تحریمها متاسفانه روی اونها اثر زیادی داشته . از بحث سوخت بگیر تا تامین
قطعات .تهیه قطعات اصلی یه سسنای آمریکایی خیلی ساده تر از مثلا یه بوئینگ 727 نیست
مهندسین فنی در بیس معراج خدا وکیلی همیشه تمام تلاششون رو برای استاندارد نگه داشتن هواپیماها کردن . موارد زیادی بوده که واقعا اجازه پرواز به هواپیما رو ندادن تا برطرف شدن مشکل .
در اینجا مشکلات به دو دسته تقسیم میشن . اونایی که خطر سازن و اون دسته که جان افراد رو به خطر نمیندازن ( مثل شرایط کنونی ایرلاینهامون ). این رو هم در نظر بگیرید که با بهترین هواپیمای عملیاتی معراج رفته بودن . البته من نمیخوام احتمال مشکل فنی هواپیما رو که ممکنه هزاران دلیل فنی و منطقی داشته باشه در نظر نگیرم.
واقعیت اینه که عمل اونها در لحظات آخر با استانداردهایی که به ما آموزش دادن ( در صورت از دست رفتن موتور ) یه اختلافهایی داره . که هنوز کسی به درستی نمیدونه چرا
این شکلی شده جریان .
لطفا برای این دو مرحوم یک فاتحه بخونید@};-