Ramin
  • Ramin
  • 53.78% (معمولی)
  • بال ایرانسیم شروع کننده موضوع
11 سال پیش

UserPostedImage


با پیشرفت صنایع هواپیما سازی و همچنین تکنولژی مواد و نیاز به استحکام، طول عمر، خواص شیمیایی و خواص حرارتی در سرعت های بالا، فلزات کم وزن و مقاوم وارد صنعت هواپیما سازی شدند. در این شرایط آلومینیوم، اولین انتخاب مناسب بود که دارای خاصیت کم وزنی و فرم پذیری و استحکام مناسب د رعصر خود بود، بعد ها فلزاتی چون تیتانیوم، فولاد، مواد پلاستیک و غیره نیز در این صنعت نیازهای بسیاری را بر طرف نمودند.

بطور کلی فلزات دارای خاصیت متجانس با ایزوتروپیک می باشند و خواص فیزیکی آنها بر خلاف چوب، در کلیه جهات یکسان است. وجود مشکلاتی چون پرچ ها، اتصالات، وزن زیاد فلزات و قالب گیری و پرداخت آنها با عٍ گسترش و رشد مواد کامپوزیتی گردید. از طرفی مواد کامپوزیتی از لحاظ فیزیکی شبیه چوب می باشند با این تفاوت که از نظر کاهش وزن، مقاومت زیاد مکانیکی، شیمیایی، حرارتی و نکته بسیار اساسی آن در زمینه قالب ریزی، ساده بوده که از اهمیت بسزایی برخوردارند.

امروزه با استفاده از مواد کامپوزیتی، صنایع هواپیمایی متحول شده است. مواد مرکب برای اولین بار در سال 1950 با ترکیب فایبرگلاس و رزین مطرح گردید و طی سال های اخیر در کشورهای صنعتی، پیشرفت های حیرت انگیزی در این زمینه حاصل شده است که برای حصول این موفقیت ها، سرمایه های زیادی نیز صرف گردیده است. بطور کلی می توان گفت مواد مرکب دارای خواص و امتیازهای بی شماری نسبت به دیگر مواد، مانند آلومینیوم، فولاد، تیتانیوم و چوب می باشد.

همانگونه که اشاره گردید وجود مزایایی چون کاهش وزن، مقاومت مکانیکی زیاد، مقاومت شیمیایی و حرارتی، سطوح یکپارچه و صیقل شده به سهولت کار با مواد، عدم نیاز به ابزارآلات پیچیده و گرانبها، عدم نیاز به پرچ ها در اتصالات و نهایتا کاهش نیروی پسا و بالا بردن عملکرد جسم پرنده پرنده باعث بروز انقلابی در صنایع هواپیما سازی شده است. روند استفاده از این مواد در صنایع نظامی روز بروز افزایش یافته و دامنه استفاده آن در دیگر صنایع را می توان بطور کاملا مشخص مشاهده نمود، بطوریکه امروزه درصد استفاده از این در هواپیما ها و موشک های پیشرفته از مرز 50 درصد گذشته و در بعضی موارد این مقدار به 80 درصد هم رسیده است. به عنوان مثال می توان به میزان استفاده از مواد کامپوزیت در ساخت سری جدید هواپیمای Boeing747، بالگرد UH-60 و یا Airbus A380 اشاره نمود.

استفاده از مواد مرکب در ساختمان هواپیما

بال هواپیمای AV-8B بطور کامل از گرافیت / اپوکسی ساخته شده است. بال این هواپیما بر خلاف جنگنده ی F/A-18 بصورت یکپارچه بوده و دارای هشت تیر طولی بال (Spar) از جنس گرافیت / اپوکسی می باشد.معمولا درشرایطی که بال ها دو تکه ساخته می شوند مانند بال های جنگنده ی F/A-18 ، مسئله ی اتصال بال به بدنه بسیار حائز اهمیت خواهد بود، به عبارتی می توان گفت مواد مرکب قادر به تحمل بارهای لهیدگی نمی باشند، از این رو یک اتصال از جنس تیتانیوم که به پوسته گرافیت / اپوکسی چسبیده شده است ترجیح داده می شود.

در پروژه هواپیمای ایرباس A380 برای به حداقل رساندن میزان وزن در سازه بال و بدنه این هواپیما از گستره وسیعی از مواد جدید استفاده شده است، به عنوان مثال پلاستیک های تقویت شده با فیبر کربن در قسمت مرکزی بال ها، سکان های افقی و بخش انتهایی بدنه این هواپیما به کار گرفته شده اند. همچنین از ترمو پلاست ها ی مقاوم در برابر ضربه نیز، در لبه ی حمله بال هواپیما و نیز از مواد جدیدی به نام Glare که از مقاومت بالایی در برابر خستگی بر خوردارند، در بدنه بالایی ایرباس A380 استفاده شده است در واقع لایه های آلومینیوم و فایبر گلاس Glare از گسترش ترک ها نیز جلوگیری می کنند و با بکار گیری آنها حدود 500 کیلوگرم در وزن سازه ایرباس A380 صرفه جویی شده است.
+3
موضوعات مشابه
کاربرانی که در حال مشاهده موضوع هستند