با سلام @};-
اندرو آندرسون، افسر جزء رزم ناو، پیامی را برای هواپیما میفرستد: دوست یا دشمن، خود را معرفی کنید؟ در جواب پاسخ داده میشود: هواپیمای مسافری.
در این میان، فاصله هواپیمای مسافربری از ناو جنگی، حدوداً 38 کیلومتر است، اما کاپیتان راجرز فرمانده ناو، با احتمال وقوع یک درگیری، دستور برقراری آرایش نظامی را میدهد و به دنبال آن موشکها به سمت هواپیما شلیک میشود.
اولین موشک بال سمت چپ هواپیما را جدا کرده و موشک دیگر نیز مستقیم به قسمت دم هواپیما شلیک میشود که پس از برخورد آن را از جا میکند. هواپیما مستقیم به سمت دریا شیرجه میرود و تنها 84 ثانیه پس از شلیک موشکها، هواپیما به سطح دریا برخورد نموده و منهدم میشود.
چند لحظه بعد به کاپیتان راجرز اعلام میشود که قطعات هواپیمای ساقط شده، بسیار بزرگتر از یک هواپیمای جنگی است: این یک هواپیمای مسافربری است!
این چنین تراژدی ترور آشکار هوایی شکل میگیرد و پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران ایر با شناسه پروازی R655 از مبدأ بندرعباس به مقصد دوبی، در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۶۷ (۳ ژوییه ۱۹۸۸) با شلیک موشکهای کروز از ناو هواپیمابر یو.اس.اس.جک وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، بر فراز آبهای نیلگون خلیج فارس سرنگون شود؛ رزم ناوی که تنها 5 روز قبل از بندر سن دیگو، وارد خلیج فارس شده بود.
در پی حادثه برای هواپیمای ایرباس A300 متعلق به خطوط هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران تمامی 290 سرنشین آن شامل ۱۵۶ مرد، ۵۳ زن، ۵۷ کودک ۲ تا ۱۲ ساله و ۸ کودک زیر 2 سال و ۴۲ نفر با ملیتهای یوگسلاو، پاکستانی، هندی، عربی و ۱۶ خدمه پروازی در دم جان میبازند.
بلافاصله پس از این حادثه، مقامات آمریکایی به تکرار فرضیات و حدسیات فرمانده رزم ناو میپردازند؛ حدسیاتی که تنها چند لحظه پس از انهدام هواپیما رد شده بود.
مقامات آمریکایی اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف14 جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار دادهاند، اما پس از مشخص شدن نوع هواپیما، مقامات آمریکایی با تغییر ادبیات و فرافکنی رسانهای ادعا کردند که در این مورد مرتکب اشتباه شدهاند؛ ادعایی که البته طبق شواهد و اسناد به دست آمده باز هم رد شد.