سیمرغ، ماهواره‌ بری چند مرحله ای است که در بهمن ماه سال گذشته رو نمایی شد و در راستای دستیابی به بخشی از اهداف برنامه فضایی ایران طراحی و ساخته شده است و با بهره گیری از پیشران سوخت مایع می تواند ماهواره هایی با وزن سنگین تر از ماهواره امید و رصد و با حداکثر وزن 100 کیلوگرم را در مدار حدود 500 کیلومتری و زاویه میل مداری 55 درجه قرار دهد و همچنین قادر به تزریق ماهواره هایی با وزن چند صد کیلوگرم در مدارهای نزدیک تر به زمین می باشد.
این ماهواره بر در واقع گام نخست ایران برای انتقال ماهواره ها در مدارهای برگشت ناپذیر بیش از 1000 کیلومتری از سطح زمین است که علاوه بر تأمین عمر بسیار بالاتر برای ماهواره ها، زمان پوشش دهی بر کشور را نیز به نحو چشمگیری می افزاید به عبارتی کاهش سرعت گردش ماهواره در این مدار باعث طولانی تر شدن عبور آن از هر نقطه می شود. البته به گفته مسئولان، ماهواره بر سیمرغ در آینده نزدیک حتی به توان انتقال ماهواره هایی با جرم 700 کیلوگرم به مدار 1000 کیلومتری دست خواهد یافت.



محاسبات نشان می دهد که نزدیک به 144 تن نیروی رانش برای قرار دادن یک ماهواره 100 کیلوگرمی در ارتفاع 500 کیلومتری مورد نیاز است. طراحی، ساخت و توسعه موتوری با این قدرت بنا بر استانداردهای بین المللی کمتر از 6 سال طول نمی کشد. اما ماهواره های ایرانی منتظر رسیدن به مدار هستند و کشورهای فضایی دیگر نیز از پرتاب آنها طفره می روند.

از اینرو برای رسیدن به این مقدار رانش، 4 موتور بهینه شده مرحله اول سفیر ، که هرکدام ازآنها رانشی تقریباً به اندازه 32 تن دارند، برای رسیدن به قدرت های بالاتر کنار هم قرار گرفته اند (Clustring) و در مجموع حدود 128 تن نیروی رانش را تولید خواهند کرد.

سیمرغ 87 تنی باید بتواند در هنگام پرواز زاویه مناسب را بگیرد که برای این منظور 1 موتور کنترلی دیگر نیز در محله اول سیمرغ حضور خواهند داشت که نزدیک به 15 تن نیروی رانش ایجاد می نماید.


بدین ترتیب با استفاده از پیشرانه ای که قبلآً آزمایش خود را پس داده است، یکی از اصلی ترین بخش های ماهواره بر سیمرغ، آماده گردیده.
البته، موتور مرحله اول سیمرغ به گونه ای طراحی شده است که بتواند تمام اعضای خانواده سیمرغ را تأمین کند (Expandable Launch Vehicle) به این معنی تمام اعضای این خانواده که قرار است در سال های آینده ماهواره های سنگین تری را در مدار قرار دهند با همین موتور کار خواهند کرد.


مشخصات کلی ماهواره بر سیمرغ
طول کل ماهواره بر : 26 متر
تعداد مراحل : دو مرحله
قطر مرحله اول : 2.4 متر
طول مرحله اول : 18 متر
رانش مرحله اول : 142 تن
قطر مرحله دوم : 1.5 متر
طول مرحله دوم : 8 متر
رانش مرحله ی دوم : 7.2 تن

منابع:مشرق ، ایسنا ، ایرنا ، سازمان فضایی ایران ، فارس نیوز ، ویکیپدیا و مقالات پژوهشکده هوافضا

درج با ذکر منبع مجاز است.

---

دو تا سؤال :

1) تاریخ انقصای محموله ؟
2) جنس متریال جهت ساخت این موشک چیه؟

با تشکر

---

دو تا سؤال :

1) تاریخ انقصای محموله ؟
2) جنس متریال جهت ساخت این موشک چیه؟

با تشکر

سلام پروفسور،
1- مگه کمپوته که منقضی بشه؟🤣 هرچی مدار بالاتر تاریخ ورود به جو هم طولانی تر.مثلاً یک ماهواره در مدار 1000 کیلومتری 200 سال طول میکشه تا به جو برگرده.
2 - موشک یک تکه نیست که...میلیونها تکه داره که هرکدام از یک ماده خاص ساخته شدند.از پنبه بگیر تا تیتانیوم .. و...

---

هی بار من کن! بالأخره ما هم خدایی داریم.

2 - موشک یک تکه نیست که...میلیونها تکه داره که هرکدام از یک ماده خاص ساخته شدند.از پنبه بگیر تا تیتانیوم .. و...

همینو میخواستم که گفتی .[bowing]

1- مگه کمپوته که منقضی بشه؟ هرچی مدار بالاتر تاریخ ورود به جو هم طولانی تر.مثلاً یک ماهواره در مدار 1000 کیلومتری 200 سال طول میکشه تا به جو برگرده.

فکر کنم کلاسهای فیزیک و شیمی رو میپیچوندید و میرفتید با کامپیوتر مدرسه هواپیما هوا کنید![blackhee]
بله،از کمپوت هم کمپوت تره!
مثلاً عمر همین آخریه که خیلی هم دوستش داشتید (رصد بود چی بود؟) 4 روز و چند ساعت بود!
دلیلش هم ناپایداری جاذبه مولکولها در خلأ هست.

---

فکر کنم کلاسهای فیزیک و شیمی رو میپیچوندید و میرفتید با کامپیوتر مدرسه هواپیما هوا کنید![blackhee]
بله،از کمپوت هم کمپوت تره!
مثلاً عمر همین آخریه که خیلی هم دوستش داشتید (رصد بود چی بود؟) 4 روز و چند ساعت بود!
دلیلش هم ناپایداری جاذبه مولکولها در خلأ هست.

میگم چه کردی محمد جان.تن نیوتون تو گور داره تک چرخ میزنه 😂 کاملاً معلوم شد کی میپیچونه 😂

---