amin15
  • amin15
  • 52.32% (معمولی)
  • بال برنزی - کبوتر سوار
12 سال پیش
سلام دوستان
به لینک زیر مراجعه کنید. در زیر عکس نوشته شده میمون فضانورد که البته این میمون با میمونی که در عکس های دیگه هست که دارن آمادش می کنند تا به فضا بفرستنش کاملا متفاوته.
لینک 
دیگه قضاوت با خود دوستان!!!!!! 😶
*هیچگاه به قدرت واقعی خود پی نخواهید برد مگر اینکه قوی بودن ٬ تنها گزینه باقی مانده برای شما باشد*
Touradg
  • Touradg
  • 100% (عالی)
  • مدیریت شروع کننده موضوع شبیه ساز: Prepar3D 5.3
12 سال پیش
موفقیت‌هایی را که بشر تاکنون در زمینه هوافضا کسب کرده مدیون حیواناتی است که جان خود را فدای افزایش دانش بشر درباره شرایط سخت فضا کردند. اولین راکت‌های تحقیقاتی زیستی، موشک‌های V-۲ای بودند که از آلمان‌ها، در جنگ جهانی دوم به غنیمت گرفته شده بودند. این موشک‌ها، به همراه حیوانات درونشان، توسط آمریکایی‌ها در سال ۱۹۴۹ به ارتفاعات بالای جو پرتاب شدند.

از آنجاکه اکثر این آزمایش‌ها ناموفق بودند، آمریکایی‌ها، برای حدود پنج سال، تحقیقات زیست فضایی خود را متوقف کردند. از آن زمان تاکنون، از جانداران گوناگونی در آزمایشگاه‌های زیست‌ پزشکی فضایی استفاده شده است. آمریکایی‌ها بیشتر از میمون‌ها در پرتاب استفاده می‌کردند در حالی‌که روس‌ها و فرانسوی‌ها به ترتیب بیشتر از سگ و گربه در تحقیقات فضایی بهره گرفتند. از ابتدای تعریف پروژه‌های فضایی، پرتاب‌های متعددی توسط دانشمندان فضایی در نقاط مختلف جهان انجام شد تا درنهایت توانستند به دانش ارسال و بازیابی سالم موجودات زنده به فضا دست یابند که البته بسیاری از این پرتاب‌ها به دلایل مختلف، با عدم موفقیت همراه بوده است. میمون‌هایی پرتاب ۱ الی ۶ آمریکایی‌ها هیچ کدام زنده بازیابی نشدند و هرکدام به دلیلی از بین رفتند.

تحقیقات زیست پزشکی فضایی از ۹ سال پیش در پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی (پژوهشگاه هوافضای سابق) شروع شده است و تاکنون مطالعات موفقیت‌آمیزی در حوزه‌های مختلف این علم به‌دست آورده است. در این مطالعه سعی شده است تا از تجربیات کشورهای پیشرفته استفاده شود و راه‌حلهای عملیتری برای پیشبرد دانش زیستپزشکی فضایی ارائه شود. کاوشگر پیشگام، با اهداف متعددی در راستای توسعه تحقیقات زیست‌پزشکی فضایی موجود زنده را به فضای زیرمداری پرتاب می‌کند. از جمله این اهداف می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

- انتخاب و تأمین موجودی که تحمل شرایط پروازی و توان تعلیم‌پذیری و آموزش را داشته باشد.
- آماده‌سازی و حساسیت‌زدایی موجود زنده برای پرتاب
- مطالعه علائم حیاتی موجود زنده در مراحل آماده‌سازی
- پرتاب موجود زنده به ارتفاعات زیرمداری
- مطالعه تأثیر شرایط پرتاب بر موجود زنده از طریق کسب داده‌های به‌دست آمده در حین پرواز
- ریکاوری موجود زنده
- مطالعه برگشت‌پذیری تغییرات فیزیولوژیک ناشی از استرس‌های قبل و در حین پرواز، پس از بازگشت به زمین
- استفاده از داده‌های به‌دست آمده در جهت اصلاح و افزایش کیفیت پرتاب‌های آینده برای انتقال حیات به فضا

در مرحله اول و در انتخاب حیوان، میمون انتخاب شد تا هم قابلیت تعلیم‌پذیری و هم شباهت بالایی به انسان داشته باشد تا بتوان دانش کسب‌شده را به انسان تعمیم داد. میمون از لحاظ فرم بدن نیز به انسان شبیه است بنابراین دانشی که در طراحی صندلی و محل نشستن آن کسب می‌شود نیز می‌توان برای انسان هم استفاده کرد. ویژگی‌های مناسب میمون عبارت است از:

- سیستم عصبی بسیار تکامل‌یافته و شبیه انسان
- قدرت بالای یادگیری
- قدرت بالای حافظه
- شباهت بالای فیزیولوژی آن به انسان

میمون استفاده شده در محموله کاوشگر پیشگام، ماکاکا مولاتا (Macaca mulatta) بود که اغلب میمون رزوس نامیده می‌شود. میمون‌های ماکاکا به عنوان میمون‌های دنیای قدیم در اکثر نقاط جهان خصوصاً آفریقا و جنوب شرق آسیا پراکنده هستند و به جهت نگهداری آسان در اسارت و استفاده گسترده در باغ وحش‌ها، آزمایشگاه‌ها و حیوان خانگی از شناخته‌شده‌ترین انواع میمون است. در حال حاضر بیست و دو گونۀ مختلف ماکاکا شناسایی شده‌اند. بسیاری از این گونه‌ها خصوصاً میمون‌های رزوس در آزمایش‌های زیست‌شناسی و روان‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. آمریکایی‌ها هم در پرتاب‌های خود از میمون‌های رزوس استفاده کرده‌اند.

از آنجا که بعضی از بیماری‌ها بین انسان و میمون مشترک است و میمون انتخاب شده ممکن است دارای بیماری‌های انگلی و ویروسی مختلفی باشد، به‌منظور حفظ ایمنی، میمون‌ها در مرحله اول قرنطینه شده و آزمایش‌های مختلف برای بررسی وجود بیماری‌های مختلف بر روی آنها انجام شد. پس از طی زمان قرنطینه و اطمینان از سالم بودن، حساسیت‌زدایی و آماده‌سازی آن‌ها برای پرتاب شروع شد. همچنین به دلیل شرایط سخت پرتابی چون ارتعاش و شتاب، سعی شد تا میمون‌هایی انتخاب شوند که مشکلات بدنی، تنفسی یا قلبی نداشته باشند. برای این منظور، بعد از سپری شدن زمان قرنطینه‌سازی، از تمامی میمون‌ها، آزمایش‌های اکوکاردیوگرافی قلب، رادیوگرافی سینه و ریه، و سونوگرافی احشای داخلی و شکم صورت گرفت و ۷ میمون که مشکل قلبی، تنفسی و بدنی نداشتند انتخاب شدند و بر روی ۴ تای آنها حساسیت‌ زدایی و آماده‌سازی برای پرتاب شروع شد .

فرایند پرتاب برای حیوانات بسیار استرس‌زاست؛ به‌طوری‌که استرس ایجادشده، میتواند از طرق مختلف موجب مرگ جاندار شود، بنابراین باید به این نکته توجه داشت که مواجهه با شرایط شبیه‌سازی شده، مهم‌ترین بخش آماده‌سازی این جانداران برای پرتاب است. این مواجهه باید به تدریج و گام به گام پیش رود تا موجود در طی فرایند آماده‌سازی نیز دچار استرس و آسیب نشود و پرخاشگری و حالت حمله نداشته باشد.

از جمله مواردی که جاندار را با آن مواجهه و سازگار شد عبارت بود از: لباس، فیکسچر تست محیطی، دستگاه‌های ثبت علائم حیاتی، فضا و محیط کپسول زیستی، شتاب محموله، ارتعاش و دوران‌های محموله. در ارتباط با صوت و دما، از عایق‌های صوتی و دمایی در کپسول استفاده شد تا موجود در حین پرتاب دچار استرس نشود. آماده‌سازی‌ها مرحله به مرحله و با صبر زیاد از شرایط ساده به سخت انجام شد تا موجود به تدریج و بدون وارد شدن فشار اضافی و استرس به آن به تدریج با شرایطی که باید در پرتاب تحمل کند سازگار شود. همچنین در ارتباط با شتاب و ارتعاش، شتاب و ارتعاش‌هایی که آسیب زننده بود از استانداردها استخراج و از تست‌ها حذف شد. برای جلوگیری از وارد شدن این شتاب‌ها و ارتعاش‌ها به موجود در مراحل اولیه و طراحی مفهومی‌ پروژه به موتور محموله الزام شد تا این شتاب‌ها و ارتعاش‌های آسیب زننده به موجود اعمال نشود و همچنین متخصصان کپسول زیستی نیز در طراحی کپسول از ایزولاتورهایی استفاده کردند تا این عوامل به موجود اعمال نشود. برای انجام تست‌های شتاب و ارتعاش از لباس مناسب و مخصوص استفاده شد تا بتوان توسط آن میمون را در فیکسچر ثابت نمود.

مراحل انتخاب و آزمایش‌های انجام شده در حدود ۲۰ ماه به طول انجامید. تمامی‌تست‌های آماده‌سازی موجود با توجه به استانداردهای ناسا و استانداردهایی که برای کار با حیوانات وجود دارد و همچنین مسائل اخلاقی در کار با حیوانات و استفاده از حیوانات برای آزمایش‌های زیستی صورت گرفت. به منظور اطمینان از سلامت و آسیب ندیدن میمون‌ها در طی فرایند آماده‌سازی، آزمایش‌های بالینی شامل آزمایش‌های خون، ادرار، مدفوع، اکوکاردیوگرافی قلب، رادیوگرافی سینه و ریه، و سونوگرافی احشای داخلی و شکم در طی تست‌ها و در نهایت پس از پایان تست‌ها انجام شد. در حین هر تست نیز ضربان قلب، نوار قلب، نرخ تنفس و دمای بدن در سه نوبت قبل، حین و بعد از تست اندازه‌گیری می‌شد. داده‌های به‌دست آمده در تست‌ها بعد از هر تست ارزیابی می‌شد و در تعریف تست بعدی مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین پس از خاتمه تست‌ها، داده‌های آماده‌سازی تمامی ‌میمون‌های آموزش دیده ارزیابی و تحلیل شد و میمونی برای پرتاب انتخاب شد که از همه میمون‌ها آماده‌تر بود و در طول تست‌ها نسبت به سایر میمون‌ها کمتر دچار استرس شده بود و از سایرین مقاوم‌تر به شرایط پرتابی بود. این ارزیابی‌ها حتی در سایت پرتاب نیز انجام شد و رفتار و علائم حیاتی میمون‌ها در سایت پرتاب در روزهای قبل از پرتاب چک شد تا انتخاب کاندید پرتاب به درستی صورت پذیرد.

از آن جا که تکان‌ها و ارتعاشات راکت می‌تواند باعث وارد شدن ضربه به سر و گردن میمون شود؛ فیکس و ثابت‌کردن میمون در راکت اهمیت بسیار بالایی دارد. بدین منظور تصمیم گرفته شد تا قالبی برای میمون ساخته شود تا میمون در داخل آن فیکس و حرکات سر و گردن محدود شود. به منظور تهیه قالب، ابتدا از بدن میمون، قالب گچی با استفاده از گچ‌های پزشکی (شکسته‌بندی) تهیه شد و سپس از روی قالب گچی، قالب اصلی تهیه شد. میمون توسط لباس در قالب ثابت می‌شد. برای هر میمون دو نوع لباس تهیه شد: لباس با پارچه توری و توسی رنگ و لباس با پارچه مخمل سرمه‌ای رنگ. در برای پرتاب از لباس مخمل استفاده شد. سطح داخلی قالب با پارچه مخمل پوشانده شد تا سختی قالب آسیبی به بدن میمون نرساند.

نام میمون پرتاب‌شده «آفتاب» و از جنس «مذکر» است که در این پرتاب بخاطر نخستین پرواز زیر مداری ایران پیشگام نامیده می‏شود. تله‌متری داده‌های ضربان قلب و دمای بدن، قبل و حین پرتاب حاکی از سلامت کامل میمون در کل مسیر پرتاب بود. همچنین شرایط محیطی کپسول با توجه به داده‌های دما، فشار، میزان گاز اکسیژن، دی‌اکسید کربن و رطوبت در محدوده مجاز و قابل تحمل موجود بود. پس از بازیابی، موجود زنده توسط دامپزشک معاینه شد. نتایج معاینات اولیه نیز حاکی از سلامت کامل میمون بود. در حال حاضر ( ۵ روز پس از پرواز) این میمون دارای سلامت کامل است و تحت نظارت دامپزشکی است. همچنین آزمایش‌های کامل بالینی شامل آزمایش‌های خون، ادرار، مدفوع، اکوکاردیوگرافی قلب، رادیوگرافی ریه، سونوگرافی احشای داخلی و شکم بر روی آن انجام و سلامت کامل آن تأیید گردید و برای مدت یک تا دو ماه نیز از لحاظ فیزیولوژیکی مطالعه و بررسی خواهد شد.

تصویر زیر ضربان قلب میمون را تقریبا ۲ دقیقه قبل از پرواز تا انتهای پرواز نشان می‏دهد. لازم به ذکر است ضربان قلب میمون در کل فرآیند به وسیله تجهیزات مخصوص اندازه‏گیری شده و به ایستگاه‏های زمینی مخابره شده است. روند تغییرات نشان دهنده طبیعی بودن آن در پرواز بوده و موید آموزش‏های دقیق و کامل میمون در فرآیند آماده سازی است.

از:پژوهشکده سامانه های فضایی
PC Flight Simulation Geek Since 1998
Touradg
  • Touradg
  • 100% (عالی)
  • مدیریت شروع کننده موضوع شبیه ساز: Prepar3D 5.3
12 سال پیش
کپسول زیستی نخستین میمون فضانورد ایران


مرز فضا ارتفاع یکصد کیلومتری از سطح زمین است. محیط فضا ویژگی‌ها و شرایط خاصی دارد که زندگی برای موجودات زنده زمینی را غیر ممکن می‌کند. در فضا، هوا وجود ندارد، جاذبه زمین به حداقل می‌رسد و تشعشعات کیهانی بسیار خطرناک موجودات زنده را تهدید می‌کنند بعلاوه هنوز بخشی از این محیط برای ما ناشناخته است و نمی‌دانیم حضور بلند مدت موجودات زنده در آن چه تاثیری بر حیات و سلامت آنان دارد.

کپسول‌های زیستی، بخش اصلی فضاپیماهای سرنشین‌دار هستند که مکانی امن و مناسب برای حضور موجودات زنده در محیط خشن و خطرناک فضا را فراهم می‌کنند. در این کپسول‌ها انواع سامانه‌های پشتیبانی از حیات چون کاهنده‌ی دی‌اکسید کربن، تولید کننده اکسیژن، محافظ تشعشعات خورشیدی و متعادل کننده دمایی وجود دارد. بر حسب ماموریت، در فضاپیماهایی که قرار است بلند مدت در فضا حضور یابند، سامانه‌هایی برای تامین آب و خوراک، خواب، دارورسانی، مدیریت پسماندهای انسانی وجود دارد. تمامی این سامانه‌هاباید قادر باشند در شرایط سخت پرواز فضایی به درستی و با اطمینان بالا کار کنند. در کنار تجهیزات مقابله با شرایط سخت فضایی، ارتعاشات و ضربه‌های مکانیکی در طول پرواز از تهدیدهای دیگری است که موجود زنده را تهدید می‌کنند. برای کاهش این مجموعه از شرایط محیطی از تجهیزات خاصی استفاده می‌شود که وظیفه‌شان کاهش انرژی ارتعاشی و ضربه انتقال یافته به سرنشین فضاپیما است. این تجهیزات به صورت معمول در نشیمنگاه سرنشین نصب می‌شوند و تا حدودی به سامانه تعلیق خودرو شباهت دارند.

از بخش‌های مهم دیگر یک کپسول زیستی، بکارگیری ابزارهای پایش سلامت سرنشین که می‌تواند انسان یا هر موجود زنده دیگری باشد. سامانه‌های پایش سلامت بر حسب مورد شامل تجهیزات اندازه‌گیری نرخ تنفس، ضربان قلب، دمای سطحی و عمقی بدن، نوار مغزی و نوار قلبی می‌شود. برای اطمینان خاطر از عملکرد سامانه‌های پشتیبانی از حیات در کنار تجهیزات پایش سلامتی، مجموعه‌ای از حسگرها و ابزار پایش محیطی در کپسول بکار می‌رود که وظیفه‌شان اندازه‌گیری درصد گازهای متفاوت در اتمسفر کپسول چون دی‌اکسید کرین، مونواکسید کربن و اکسیژن است. دما، فشار، رطوبت و میزان ارتعاشات مکانیکی اعمالی به کپسول اندازه‌گیری می‌شوند.

یکی از مهم‌ترین موانع حضور در فضا، وزن فضاپیماها است. هر چه وزن فضاپیما بیشتر باشد پیچیدگی‌های مجموعه بیشتر می‌شود و انرژی بیشتری برای خروج از جاذبه زمین نیاز است که به معنی بکارگیری حامل‌های بزرگ‌تر است.

در کپسول زیستی کاوشگر پیشگام که سرنشینی از نوع میمون رزوس دارد، تمامی تجهیزات ذکر شده در کپسول بکار گرفته شده‌اند. کپسول زیستی کاوشگر پیشگام با وزنی در حدود ۶۰ کیلوگرم قادر است میمون رزوس با وزنی در حدود ۵/۲ تا ۴کیلوگرم را در خود جای دهد و تمامی شرایط مناسب برای حفظ حیات و پایش آن را در پروازی زیر مداری به مدت ۲۰ دقیقه تامین کند.

در این کپسول نوع خاصی جاذب انرژی در نشیمنگاه سرنشین تعبیه شده است که می‌تواند بیش از نود درصد انرزی نامطلوب ارتعاشی را جذب کند تا سرنشین در طول ماموریت احساس راحتی بیشتری کند. سامانه کاهش دی‌اکسید کربن و تولید اکسیژن این کپسول با بکارگیری فناوری شیمیایی قادر است به مدت پنج ساعت مداوم سطح گازهای حیاتی اتمسفر کپسول را در سطحی مطلوب حفظ کند. برای کنترل دمای داخل کپسول از سامانه کنترل حرارتی غیرفعالی استفاده شده است که می‌تواند به خوبی در شرایط سرد زمستانی و گرم تابستانی و همچنین به شدت سرد خارج از جو عمل کند و دمای مطلوب حیات را در داخل کپسول حفظ کند. تامین فشار داخل کپسول نیز با استفاده روش‌های خاص آب‌بندی کپسول تامین شده است.

سامانه پایش سلامتی حیات این کپسول مجهز به مجموعه‌ای از حسگرها و تجهیزات خاص است که دمای سطحی، عمقی و نرخ ضربان قلب را اندازه‌گیری می‌کند. تمامی این اطلاعات پس از جمع‌آوری و پردازش در سامانه مرکزی کپسول از طریق سامانه خدمات کاوشگر به ایستگاه زمینی ارسال می‌شود. در نتیجه پژوهشگران قادرند در حین فرآیند پرواز بر تمامی ویژگی‌های عملکردی کپسول نظارت کنند.

از:پژوهشکده سامانه های فضایی
PC Flight Simulation Geek Since 1998
Touradg
  • Touradg
  • 100% (عالی)
  • مدیریت شروع کننده موضوع شبیه ساز: Prepar3D 5.3
12 سال پیش
پرواز و رسیدن به ارتفاع بالای جو همواره یکی از آرزوهای بشر بوده و تلاش نموده با طراحی و ساخت هواپیما و فضاپیما به خواسته دست یابد. در جهان امروز بهره‏برداری از فضا و استفاده از آن ابزاری است برای نمایش توانمندی ملی یک کشور و گامی است بلند در راستای توسعه کشور. جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان پیشرو در بین کشورهای اسلامی، بهره برداری صلح آمیز از فضا را به عنوان یک برنامه استراتژیک در نظر گرفته است.

ارسال انسان به فضای ماوراء جو گامی محکم و استوار برای نیل به این هدف است. براساس سیاست‏های کلان، ماموریت ارسال انسان به مدار زمین به پژوهشکده سامانه‏ های فضانوردی پژوهشگاه فضایی ایران واگذار شده است. این پژوهشکده با تجربه موفق چندین ساله در طراحی، ساخت و پرتاب کاوشگرها، با تدوین برنامه‏ های منظم و علمی اقدام به طراحی، ساخت کاوشگر پیشگام به عنوان نخستین مرحله از تحقق ماموریت خویش نمود. این کاوشگر به کمک حامل سوخت جامد یک میمون را به ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری از سطح زمین برده و آنرا سالم بر روی زمین فرود ‏آورد. هدف انجام موفق ماموریت و بررسی و مطالعه شرایط پرواز و اثر آن بر روی تمام مجموعه‏ های فنی محموله و همچنین انجام آزمایش‏های زیست فضایی بود.

در این راستا ابتدا نیازمندی های انجام مأموریت شناسایی شدند و برنامه ریزی های لازم جهت دست یابی به آن ها انجام شد. به این ترتیب بخش های مختلفی برای ارضای نیازمندی های آن درنظر گرفته شد که شامل موتور سوخت جامد برای بالا بردن موتور تا ارتفاع تعیین شده، کپسولی برای نگهداری موجود زنده و حفظ شرایط حیاتی آن، بخشی برای کاهش سرعت وفرود آهسته محموله بر روی زمین و بخش دیگری برای کنترل و مدیریت الکترونیکی محموله، ارتباط با ایستگاه‏های زمینی و تأمین توان تجهیزات الکترونیکی در نظر گرفته شده است.

به‌ طورکلی مأموریت اصلی این محموله را می توان از جنبه های اکتشافی، اثبات و توسعه فناوری و همچنین جنبه های برنامه ای مورد توجه قرار داد که در ادامه به آن ها اشاره خواهد شد.

۱- جنبه اکتشافی مأموریت محموله
- سنجش اثر پرواز بر فیزیولوژی موجود زنده
- سنجش گرمایش آیرودینامیکی
- سنجش اثربخشی عایق ها و سپرهای حرارتی بر محموله
- شناخت آیرودینامیک و دینامیک بازگشت به جو

۲- جنبه برنامه ای محموله کاوشگر
- در راستای تحقق برنامه ارسال حیات به فضا
- حرکت به سمت محموله ای هوشمند با قابلیت خود نظارتی
- مدیریت انجام عملیات میدانی وسیع و فراهم‌کردن تجهیزات لجستیکی مورد نیاز

از:پژوهشگاه سامانه های فضایی
PC Flight Simulation Geek Since 1998
Touradg
  • Touradg
  • 100% (عالی)
  • مدیریت شروع کننده موضوع شبیه ساز: Prepar3D 5.3
12 سال پیش
ارسال شده توسط : maryam 

سلام دوستان نمیخوام حرفامو زیاد کنم ولی یک چیزه بحث برانگیز اینجاست که

عکس اولی از میمون قبل از پرتاب یک خال بال سمته راستش داشت اما بعد پرتاب غیبش زده احیانا داخله موشک عمل زیبایی انجام داده



http://phys.org/news/2013-02-iranian-space-photo-wrong-monkey.html
 

PC Flight Simulation Geek Since 1998