یک هواپیمای خورشیدی که سازندگان آن امیدوارند بتواند در نهایت در سراسر جهان پرواز کند، دیروز(جمعه) در اولین گام برای پرواز بر فراز آمریکا تنها با طریق سوخت خورشیدی از خلیج سان‌فرانسیسکو برخاست.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، هواپیمای «ایمپالس خورشیدی» در یک پرواز آهسته که 15 تا 20 ساعت طول خواهد کشید، در ساعت شش صبح به وقت محلی از جنوب سان‌فرانسیسکو به مقصد فونیکس به آسمان برخاست.
این هواپیمای دوکی شکل در زمان پرواز تقریبا بی‌صدا کار می‌کند. سازندگان امیدوارند که این پرواز پس از توقف‌هایی در دالاس، سنت لوئیز و واشنگتن که دارای آب‌وهوای مناسبی خواهند بود، حدود دو ماه بعد در فرودگاه بین‌المللی جان‌اف‌کندی در نیویورک به پایان برسد.
برتراند پیکارد و آندره بورشبرگ، خلبانهای سوئیسی و بنیانگذاران این پروژه به صورت نوبتی این پرواز را انجام خواهند داد که به صورت تک‌خلبان طراحی شده است. این هواپیما قرار است امروز(شنبه) در ساعت 1 صبح به وقت محلی در فونیکس فرود بیاید.
این پروژه در سال 2003 با یک بودجه 10 ساله 112 میلیون دلاری آغاز شد و مهندسانی از شرکت پله‌برقی سازی شینلدر در آن همکاری داشته و از کمکهای پژوهشی گروه شیمیایی بلژیکی سولوی برخوردار است.
به گفته طراحان این پروژه، این سفر ابتدا قرار است حمایت جهانی را برای استفاده از فناوری‌های انرژی پاک بالا ببرد.
این هواپیما با طول بال مشابه یک جمبوجت و وزن یک خودروی کوچک، یک مدل آزمایشی برای هواپیماهای پیشرفته‌تر است که این تیم قصد دارد در سال 2015 آن را در سراسر جهان به پرواز در بیاورد.
هواپیمای ایمپالس خورشیدی سال گذشته اولین پرواز درون قاره‌یی خود را از اسپانیا به موروکو انجام داده بود.
این هواپیما با نیروی مشابه یک موتور اسکوتر حرکت می کند که قدرت خود را از انرژی حاصل از 12 هزار سلول خورشیدی ساخته شده در بال ها به دست می‌آورد. با این شیوه هواپیما می‌تواند شبها نیز با انرژی بدست آمده در طول روز به پرواز ادامه داده و اولین هواپیمای خورشید با قابلیت اجرا در شبانه‌روز بدون استفاده از سوختهای دیگر باشد.
اگرچه این هواپیما که دور شبیه یک حشره بزرگ است، اما قادر به ثبت رکورد سرعت یا ارتفاع نبوده چرا که تنها می‌تواند در ارتفاع 8.5 کیلومتر با سرعت 69 کیلومتر در ساعت حرکت کند.
ایمپالس خورشیدی برای پروازهای تا 24 ساعت طراحی شده اما نسخه بعدی آن باید تا پنج شبانه‌روز بتواند با یک خلبان پرواز کند.
در این پروازها، یک تیم از کارشناسان هواشناسی، کنترلگرهای ترافیک هوایی و مهندسان سرعت و سطح باتری هواپیما را دنبال کرده و به خلبان در هدایت هواپیما از مسیرهای بدون تلاطم کمک می‌کنند. این هواپیما نمی‌تواند در بادهای شدید، مه، باران یا ابر پرواز کند و مکانیک آن حتی نمی‌تواند رطوبت را نیز تحمل کند.خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)
ویرایش بوسیله کاربر
11 سال پیش
|
دلیل ویرایش: نامشخص
