Co-pilot
  • Co-pilot
  • 54.84% (معمولی)
  • بال نقره ای - شاهین نشان شروع کننده موضوع
11 سال پیش

سرتیپ جلیل زندی، خلبان تک خال جنگنده نیروی هوایی ایران و متولد ۱۳۳۰ شهرستان گرمسار بود که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت پرداخت. رکوردهایش وی را واجد شرایط عنوان تک خال و موفق ترین خلبان جنگ ایران و عراق کرد.

وی که به «بی باک» شهرت یافته بود، خدمت خود را در نیروی هوایی سلطنتی ایران آغاز و به خدمت خود در نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران (بعد از انقلاب) ادامه داد، زمانی که خدمت نظامی برای خلبانان تا حدودی خطرناک بود. هنگامی که سرگرد بود، اغلب با مافوق خود سرهنگ عباس بابایی که افسر مسئول حفظ نیروی هوایی ایران در آسمان بود درگیری داشت. او حداقل دو دوره زندانی شده که در یکی از دورانهای حبس خود صادره از دادگاههای انقلاب، به مجازات اعدام تهدید شده بود.

شهرت وی به عنوان خلبان جنگنده اف-۱۴ تامکت های ایران است. وی دارای ۹ پیروزی هوایی قابل اسناد و اعتماد (تایید شده توسط منابع غربی) و ۳ پیروزی احتمالی دیگر است که مجموع برتری و پیروزهای او بر علیه هواپیماهای عراقی را به عدد ۱۲ میرساند که شامل شکار و ساقط کردن؛ ۲ فروند میگ-۲۳، ۲ فروند سوخو-۲۲، ۱ فروند میگ-۲۱ و ۳ فروند داسو میراژ اف۱ است، این باعث گردید وی موفق ترین خلبان اف-۱۴ تاکنون باشد. در نهایت، جنگنده وی در فوریه سال ۱۹۸۸، زمانی که در حال درگیری با جنگندههای عراقی داسو میراژ اف۱ عراق بود مورد اصابت چندین موشک R۵۵۰ و یک موشک Super D۵۳۰ قرار گرفت اما او از مهلکه گریخته و سعی داشت که به پایگاه برگردد که موتور باقی مانده هواپیما از کار افتاد و وی مجبور به خروج اضطراری از هواپیما شد.

بنا بر ادعای برخی منابع ایرانی در این نبرد او با یک اسکادران میراژ عراقی درگیر شده بود. آخرین پست رسمی او قبل از مرگ، معاون طرح و برنامه در ستاد نیروی هوایی ایران بوده است. اطلاعات کمی درباره زندگی شخصی وی موجود است، او به درجه سرتیپ دومی ارتقاء درجه پیدا کرد و در سال ۲۰۰۱ در یک سانحه رانندگی در نزدیکی تهران درگذشت.

بنا به شنیده های زمان جنگ برخی خلبان عراقی و ایرانی علاوه بر لقب تک خال به دلیل حمله این خلبان به اسکادرانهای هواپیماهای مهاجم، به وی لقب گرگ آسمان و ابلیس (آسمان) داده اند.

محل تولد گرمسار
تاریخ تولد ۱۳۳۰
محل مرگ تهران
تاریخ مرگ ۱۳۸۰
رسته نظامی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
یگانهای خدمت خلبان هواپیمای جنگنده اف-۱۴
درجه سرتیپ خلبان
جنگها جنگ ایران و عراق
کارهای مهم کسب عنوان تک خال شکار ۱۲ هواپیمای جنگی عراقی


منبع: ویکی پدیا

UserPostedImage

UserPostedImage

UserPostedImage

UserPostedImage

mehornet
  • mehornet
  • 64.9% (دوستانه)
  • بال ایرانسیم
11 سال پیش
سلام به همه دوستان @};-

درود به این دلاور مردان ایرانی که از خودشون اثرهای بی نظیر خلق کردن .

دقیق نمیدونم ولی احتمالا کل شکارهایی که تامکتهای آمریکایی در جنگهای واقعی کرده باشن به 20 تا هدف نرسیده باشه ولی یه تک خال ایرانی 12 تا زده و این یه شاه کاره . در این مورد خلبانهی عراقی رو اصلا بی دستو پا ندونید و اونها هم چالاک بودن پس پیروزی اتفاقی نبوده. باورکردنش سخته ولی من تو جورنالهای آمریکایی خوندم که خلبانهای ایرانی حتی از نظر عملکردی از خلبانهای آمریکایی بهترن و این در جنگ به وضوح ثابت شد و باعث گلایه دشمنان ما از آمریکا ، مواردی هست که مربوط به صداقت گفتار آمریکاییها هست که با توجه به اینکه خالق نوعی از غرور( ساخت جنگندهای مختلف و کار آمد مثل f4 -f5 - f14 .... ) و شجاعت خاص در باب میهن پرستی هستن ، بارها اقرار کردن که ایرانیها در فراگیری علوم هوایی به خصوص نظامی عالی هستن .

از اساتید شهید خلعتبری در آمریکا نقل شده که ایشون بعد از آموزشهای تکمیلی این خلبان ایرانی ،ادعا کرده که داشجوش از خودش خیلی بهتره و از اون چیز یاد میگیره !!! این حقیقته . و باعث افتخار .

کارخونه مکدانل داگلاس بارها از شاه ایران درخواست کرده بوده که خلبانهایی از ایران رو برای همیشه در اختیار داشته باشه و بابت این کار پول زیادی هم میدادن . که البته هرگز با اونا موافقتی نشد . و نیروی هوایی آمریکا هم به همین ترتیب . گروهای اکروجت هم بماند . خلبانهای ایرانی همیشه پاشون رو فراتر از استانداردهای داکیومنتیه تعریف شده گذاشتن و خود این باعث شده که اونا وسیله دست ساز خودشون رو بهتر بشناسن .

خاطرم هست شرکت بل هلیکوپتر بالاترین افتخاراتشرو نه در جنگ ویتنام بلکه از شاهکار خلبانهای ایرانی در دوران جنگ با عراق و با هلیکوپتر کبرا میدونه . اونا بعد از توانایی خلبان پرنده خودشون رو مفتخر میدونن که این دورسته و حتی نوع تاکتیکهای جنگی خلبانهای ایرانی که عمدتا فردی و خلاقانه بوده در دانشگاهاشون تدریس میشه . اینکه اف 4 فانتوم بخشندس معنی داره[approve]

در یه برهه زمانی خاص خلبانهای زیادی به نوع عملکرد شهید بابایی ایراد میگرفتن ( ایشون با توجه به شناختی که از میزان تسلیحات موجود داشتن و شناخت کاملی که از نوع عملکرد دشمن داشتن ترجیح میدادن تا حد ممکن از درگیری با دشمن اجتناب کنن و در حفظ تسلیحات برای مواقع مهم کوشا باشن ، خب این عاملی بود که منجرب به درگیریهای بسیار نزدیک میشد و گاهن همراه با عواقب خطر ناک برای خودیها ، البته باز هم میگم ایشون که خودشون هم بی نظیر بودن به کاری که میکردن اعتقاد کامل داشتن ) که خدایی نشات گرفته از حس بالای میهن پرستی و کوتاه کردن دست دشمن بوده . دوستان این گفتار در غالب نوشتار چندان بیانگر ذات این حقیقت بزرگ نیست ، نمیدونم شجاعت و نترسی و جسارت و غرور و عشق رو چجوری میشه شرح داد . خلبانی که از پلکان هواپیماش بالا میرفته برای همیشه با زمین خداحافظی میکرده .

التماس کردن خیلی از خلبانهای شکاری ناب مثل عباس دوران برای برگشت به کادر پروازی و خدمت به این مملکت بعد از انقلاب دیدنی بوده به خدا . این در حالیه که اگر اشاره ای میکردن تو اون دوران از طرف غربیها بهترین امکانات براشون فراهم میشد .... خوب حالا اسم این رو چی میشه گذاشت .

راستی مگر تیمسار سپهبد خلبان نادر جهانبانی و و و و کم کسایی بودن ،

موضوعات مشابه
کاربرانی که در حال مشاهده موضوع هستند