این هواپیما به عنوان نسل جدید هواپیماهای بدون سرنشین نظامی و غیر نظامی ظاهر خواهد شد. هواپیمای کرار 110 با توجه به نوع طراحی دارای قابلیت های منحصر به فردی می باشد و بارز ترین ویژگی آن طراحی توسط جمعی از دانشجویان رشته تعمیر و نگهداری و اویونیک هواپیما در مرکز آموزش فنون و خدمات هوایی مشهد است.

تیم طراح:آقایان سهیل پورعباس و صمد رجعتی به سرپرستی محمدرضا مروی و زیر نظر مهندس نقیب زاده

طراحی سطح مقطع هواپیمای کرار 110 بر اساس آخرین استاندارهای NASA انجام گرفته و از نکات اولیه که می‌توان برای آن ذکر کرد این است که هواپیمای فوق در مقایسه با انواع هواپیماهای سایز مشابه دارای نسبت L/D )نیروی بالابرنده به اصطکاک) بالاتری است و این یعنی هواپیمای K110 در اولین مورد و مهمترین آن که بازدهی، قابلیت حمل سوخت و ادوات نظامی و حمل مسافر در نمونه تجاری می باشد بسیار بهینه تر از هواپیماهای در سایز مشابه می‌باشد.



این پرنده یکپارچه بال که طراحی آن برگرفته از سطح مقطع Airfoil است، دارای توزیع Lift یکسان و کاهش Drag به دلیل حذف نقاط اتصال بال و بدنه می‌باشد لازم به ذکر است که در هواپیماهای امروزی نیروی Lift توسط بالها به دست می آید اما با توجه به طراحی این هواپیماهای امروزی نیز نیروی Lift توسط بالها به دست می آید اما با توجه به طراحی این هواپیما نه تنها از قسمت بالها بلکه از بدنه نیز نیروی Lift حاصل می‌شود.با توجه به تحقیقات و طراحی های انجام شده و توانایی نشست و برخواست به صورت عمودی (VTOL) این پرنده قابلیت پرواز در هر شرایط و فرود در هر زمین ناهمواری را دارد و می‌توان از آن برای فرود روی آب و حرکت و پرواز از روی آب استفاده کرد. (ضمن اینکه قابلیت اختفای زیر آب نیز برای این پرنده در فازهای بعدی فراهم شده است.



استفاده از دوربین های 360 درجه و دوربین های جایرویی باعث شده تا قابلیت ارسال عکس، فیلم و اطلاعات به توانایی های این پرنده منحصر به فرد اضافه شود که اطلاعات مورد نظر با توجه به عمود پروازی هواپیما می تواند بسیار دقیقی تر ارسال شود.

موارد استفاده از پرنده منحصر به فرد K110
در بخش نظامی شامل:
- جهت مرزبانی در نمونه UAV
- عکاسی و شناسایی در نمونه های UAV و با سرنشین
- جهت حمل محموله های خاص به مناطقی که هواپیماهای موجود قابلیت انجام ماموریت ندارند
- با توجه به VTOL بودن و قابلیت نشست و برخواست این پرونده روی آب می توان ماموریت های مهمتری را برای این پرنده در نظر گرفت.
در بخش تجاری شامل:
- نقشه برداری
- جنگل بانی و حفاظت از مراتع
- آتش نشان هوایی (در مناطق حساس)
- کشاورزی



گروه تحقیقاتی کرار 110 در پاییز 85 فعالیت خود را آغاز نمود و تحقیقات خود را در زمینه‌ی هواپیمای آمفی و چند منظوره تا سال 87 ادامه داد. در بهار 88 تحقیقات فازهای 1 و 2 به اتمام رسید.گروه با 4 نفر شروع به ساخت نمونه ی اولیه در فضایی به وسعت 36 متر مربع نمود، در زمستان 88این گروه به طور رسمی با نام «شرکت بال سازان پرند شرق» تعداد اعضای خود را به 6 نفر افزایش داد و با استفاده از اساتید متخصص در زمینه هوافضا و تعمیر و نگهداری هواپیما به عنوان مشاور توانست در بهار 89 گواهی ثبت اختراع هواپیمای چندمنظوره ی کرار 110 را دریافت نماید.در حال حاضر این شرکت با بیش از 4000 نفر ساعت کار تحقیقاتی در 4 فاز پرنده‌ی کرار 110 و 5000 نفر ساعت کار کارگاهی و هزینه ای بالغ بر پانصد میلیون ریال، کار ساخت نمونه های A, B, C, D پرنده کرار 110 را به اتمام رسانید و در حال گسترش تحقیقات خود در فازهای 3 و 4 و افزودن امکانات جدید به فازهای 1 و 2 می باشد که در این راستا برنامه های ذیل بسیار حائز اهمیت است؛

برنامه اول
ساخت و آزمایش پرنده کرار 110 در فازهای 1، 2 و 3 و تحویل آن به بخش تولید جهت تولید نمونه ی مدل
پایه گذاری واحد گسترش تحقیقات

برنامه دوم
اجرای فاز 4 و انجام آزمایشات جهت تولید و اجرا (مدل)
اضافه کردن واحد الکترونیک جهت بومی سازی تجهیزات ناوبری

منبع:ستاد توسعه فناوری هوافضا

---